semaver
New member
James Webb Uzay Teleskobu, gezegenlerin ve diğer uzay cisimlerinin görüntülerini benzeri görülmemiş kalitede Dünya’ya göndermeye devam ediyor. Bu vesileyle, bu görevde işbirliği yapan Amerikan ve Avrupalı kuruluşlar NASA ve ESA tarafından bu sabah kamuoyuna açıklanan görüntülerde Webb, bakışlarını güneş sistemimizin dev gezegenlerinden biri olan sıradışı ve esrarengiz buz devi Uranüs’e yöneltti. . Webb bu dünyayı halkalar, aylar, fırtınalar ve mevsimlik bir kutup başlığı da dahil olmak üzere diğer atmosferik özelliklerle yakaladı. NASA, bugün yayınlanan görüntünün, bu yılın başlarında yayınlanan iki renkli versiyonunun üzerine genişletildiğini ve daha ayrıntılı bir görünüm için ek dalga boyu kapsamı eklediğini açıkladı.
Teleskop, Uranüs’ün sönük iç ve dış halkalarını yakaladı; bunların arasında, gezegene en yakın olan, bulunması zor, son derece sönük ve dağınık Zeta halkası da var. Ayrıca halkaların içindeki bazı küçük uydular da dahil olmak üzere gezegenin bilinen 27 uydusunun birçoğunun görüntüleri de yakalandı. Görünür dalga boylarında Uranüs sakin, masmavi bir küre gibi görünüyordu. Kızılötesi dalga boylarında Webb, heyecan verici atmosferik özelliklerle dolu tuhaf, dinamik bir buz dünyasını ortaya çıkarıyor.
En dikkat çekici olanlardan biri, gezegenin mevsimsel kuzey kutup başlığıdır (yukarıdaki bu makalenin başındaki resimde görülebilmektedir). Bu yılın başındaki fotoğrafla karşılaştırıldığında, bu yeni görüntülerde şapkanın bazı ayrıntılarının görülmesi daha kolay. Bunlar arasında parlak, beyaz iç başlık ve kutup başlığının alt enlemlerine doğru uzanan koyu şerit yer alır. Kutup başlığının güney kenarının yakınında ve altında birkaç parlak fırtına da görülebilir. Bu fırtınaların sayısı, sıklığı ve Uranüs’ün atmosferindeki konumu, mevsimsel ve meteorolojik etkilerin birleşiminden kaynaklanıyor olabilir.
Kutup başlığı, gezegenin kutbu gündönümüne yaklaştıkça ve daha fazla güneş ışığı aldığında Güneş’e doğru yönelmeye başladığında belirgin hale gelir. Uranüs bir sonraki gündönümüne 2028’de ulaşacak ve gökbilimciler bu özelliklerin yapısındaki olası değişiklikleri gözlemlemek için sabırsızlanıyor. Webb, gökbilimcilerin gezegenin karmaşık atmosferini anlamaları açısından çok önemli olan Uranüs’ün fırtınalarını etkileyen mevsimsel ve meteorolojik etkilerin çözülmesine yardımcı olacak.
Görüntü, gezegeni arka planda bir avuç uzak gökadanın ortasında gösteriyor. Bu görüntü aynı zamanda gezegenin 27 ayından 14’ünü de içeriyor.
NASA, ESA, CSA, STScI
En ekstrem mevsimler
Uranüs yaklaşık 98 derecelik bir eğimle yan yörüngede döndüğü için Güneş Sistemi’ndeki en ekstrem mevsimleri yaşar. Her Uranüs yılının neredeyse dörtte biri boyunca Güneş bir kutupta parlayarak gezegenin diğer yarısını 21 yıl süren karanlık bir kışa sürükler. Webb’in “eşsiz kızılötesi çözünürlüğü ve hassasiyeti” sayesinde gökbilimciler artık Uranüs’ü ve onun benzersiz özelliklerini “çığır açıcı bir netlikle” görebiliyorlar.
Uranüs, gökbilimcilerin son yıllarda keşfedilen benzer büyüklükteki birçok ötegezegenin nasıl çalıştığını, bu büyüklükteki gezegenlerin nasıl çalıştığını, meteorolojilerinin nasıl olduğunu ve nasıl oluştuklarını anlamalarına yardımcı olabilir. Bu da güneş sistemini daha geniş bir bağlama yerleştirerek bir bütün olarak anlamaya yardımcı olabilir.
Teleskop, Uranüs’ün sönük iç ve dış halkalarını yakaladı; bunların arasında, gezegene en yakın olan, bulunması zor, son derece sönük ve dağınık Zeta halkası da var. Ayrıca halkaların içindeki bazı küçük uydular da dahil olmak üzere gezegenin bilinen 27 uydusunun birçoğunun görüntüleri de yakalandı. Görünür dalga boylarında Uranüs sakin, masmavi bir küre gibi görünüyordu. Kızılötesi dalga boylarında Webb, heyecan verici atmosferik özelliklerle dolu tuhaf, dinamik bir buz dünyasını ortaya çıkarıyor.
En dikkat çekici olanlardan biri, gezegenin mevsimsel kuzey kutup başlığıdır (yukarıdaki bu makalenin başındaki resimde görülebilmektedir). Bu yılın başındaki fotoğrafla karşılaştırıldığında, bu yeni görüntülerde şapkanın bazı ayrıntılarının görülmesi daha kolay. Bunlar arasında parlak, beyaz iç başlık ve kutup başlığının alt enlemlerine doğru uzanan koyu şerit yer alır. Kutup başlığının güney kenarının yakınında ve altında birkaç parlak fırtına da görülebilir. Bu fırtınaların sayısı, sıklığı ve Uranüs’ün atmosferindeki konumu, mevsimsel ve meteorolojik etkilerin birleşiminden kaynaklanıyor olabilir.
Kutup başlığı, gezegenin kutbu gündönümüne yaklaştıkça ve daha fazla güneş ışığı aldığında Güneş’e doğru yönelmeye başladığında belirgin hale gelir. Uranüs bir sonraki gündönümüne 2028’de ulaşacak ve gökbilimciler bu özelliklerin yapısındaki olası değişiklikleri gözlemlemek için sabırsızlanıyor. Webb, gökbilimcilerin gezegenin karmaşık atmosferini anlamaları açısından çok önemli olan Uranüs’ün fırtınalarını etkileyen mevsimsel ve meteorolojik etkilerin çözülmesine yardımcı olacak.
Görüntü, gezegeni arka planda bir avuç uzak gökadanın ortasında gösteriyor. Bu görüntü aynı zamanda gezegenin 27 ayından 14’ünü de içeriyor.
NASA, ESA, CSA, STScI
En ekstrem mevsimler
Uranüs yaklaşık 98 derecelik bir eğimle yan yörüngede döndüğü için Güneş Sistemi’ndeki en ekstrem mevsimleri yaşar. Her Uranüs yılının neredeyse dörtte biri boyunca Güneş bir kutupta parlayarak gezegenin diğer yarısını 21 yıl süren karanlık bir kışa sürükler. Webb’in “eşsiz kızılötesi çözünürlüğü ve hassasiyeti” sayesinde gökbilimciler artık Uranüs’ü ve onun benzersiz özelliklerini “çığır açıcı bir netlikle” görebiliyorlar.
Uranüs, gökbilimcilerin son yıllarda keşfedilen benzer büyüklükteki birçok ötegezegenin nasıl çalıştığını, bu büyüklükteki gezegenlerin nasıl çalıştığını, meteorolojilerinin nasıl olduğunu ve nasıl oluştuklarını anlamalarına yardımcı olabilir. Bu da güneş sistemini daha geniş bir bağlama yerleştirerek bir bütün olarak anlamaya yardımcı olabilir.